Nadac kierunek malowaniu.

 

1809 Grom nad Dunajem. Zwycięstwo Napoleona nad Habsburgami, Tom III - Wagram i Znojmo.

Nie przypadkiem prezentuje okładkę publikacji, która stanowi szczególną inspiracje mojego malowania. Z kilku mniej lub bardziej przypadkowych powodów, upatrzyłem sobie potrzebę pewnej systematyzacji gromadzenia i malowania wojska czasów wojen napoleońskich. Powyższa publikacja stanowi doskonały przykład wytrychu, jaki daje literatura stanowiąc doskonałe źródło wiedzy i jednocześnie lepszy konspekt pracy modelarskiej. 

Zatem przechodząc do meritum rzeczy, upatrzyłem sobie III Korpus, dowodzony przez marszałka Louisa Nicolasa Davouta w bitwie pod Wagram. Ciekawa postać, mocna indywidualność, w mojej ocenie epokowo najmniej socjopatyczny wojskowy wyższej szarży, spośród marszałków Francji. Będę kompletował pułki tego właśnie korpusu, a w dalszym czasie rozwijał o inne jednostki uczestniczące w przedmiotowej bitwie z 1809 roku. Co z tego wyjdzie, zobaczymy, myślę jednak, że istotny staje się klucz prowadzonej pracy, który usystematyzuje i nada większą klarowność podjętemu działaniu. 

Kilka refleksji w sprawie bieżącej - 3 Pulk Piechoty Liniowej.

      Ostatnio przerzuciłem odrobinę literatury, miałem zatem okazje zmierzyć się z refleksją w zakresie moich zaprzeszłych prac. Pomalowałem kompanie woltyżerów dla 3-go Regimentu piechoty liniowej a to co uczyniłem było przemyślane i konsultowane z mądrością zbiorową platform specjalistycznych. Chodziło o małostkę, pompon woltyżera 3-go Regimentu Piechoty Liniowej, z wątpliwością czy ma być on żółty czy może zielony, wg mojej najlepszej wiedzy i masy materiału ikonograficznego pomalowałem owy pompon na żółto. Teraz mierzę się z grupą dowodzenia i kompanią grenadierów, na okoliczność czego znalazłem coś takiego:

Rozpiska systemu kolorków dla jednostek 3-go Regimentu Piechoty Liniowej wg Splendeur Des Uniformes De Napoleon - Infanterie et Regiments Etrangers, vol. 4. 

Wyraźnie możemy dostrzec, że do roku 1812 obowiązywał w jednostkach woltyżerskich pompon zielony, natomiast po wzmiankowanej dacie do roku 1815 obowiązywał pompon żółty z kombinacją koloru niebieskiego i żółtego na kicie. Zatem w swoim malowaniu rozmijam się w pełnym zakresie wariantów pokazanych w książce. Co już na tym etapie przestaje dziwić, nie jestem przekonany czy publikacja nie zawiera błędów, ponieważ sam posiłkowałem się źródłem ikonograficznym czasem zbliżonym do okresu funkcjonowania tych mundurów. Zresztą, wcale nie wiadomo czy ta standaryzacja kolorystyczna ma jakiekolwiek znaczenia, na gruncie wiecznych deficytów szeregowego żołnierza na wojnie, musiała dominować mocna różnorodność.