Dzienniki warsztatowe, odc. 5.

 

Łucznik schyłku XV wieku, zestaw plastikowy, Perry Miniatures, 28 mm.

        Słowem refleksji, a jest jej ostatnimi czasy nieco więcej, ci Husyci to taka celowa trochę dążność do pracy, którą wykonuje w nieco innych już przestrzeniach. Z wykształcenia i zamiłowania jestem historykiem sztuki i tak aby nie wygasł mi skill do przetwarzania tego kierunku, staram się podejmować mniej lub bardziej powiązane prace. Polegają one nie tylko na obcowaniu ze sztuką, w moim przypadku sakralną, ale również pracą z literaturą i próby dostrzegania wszystkich tych smaczków, które swoją istotność gubią w ogólnym i trochę powierzchownym poczuciu ładności naszego oglądania. I tak przerzucając strony przywoływanego wczoraj kodeksu z Jeny, mam wrażenie, że ulatuje nam cały smaczek niuansów graficznych, który nie tylko tworzy kontekst tych cudownych antytez, które niczym w Biblii pauperum, są komiksowym zestawieniem porównań. Również tracimy kontekst antagonizmu, który w łagodniejszej i bardziej wyrafinowanej formie przeciwstawiał siebie doktryny ojców kościoła, wczesnych apologetów wiary z mocno rozpowszechnionym ruchem gnostyckim (który przywołując te same źródła tj. księgi Starego i Nowego Testamentu), wykazywał sprzeczność zachowań, poglądów i postaw. Bawi też zawłaszczanie formy zestawień graficznych, tak popularnych w czasach późnego średniowiecza, co też pokazuje jak wchłonięci byliśmy jako odbiorcy informacji graficznej w znaczenia, symbolikę, przekaz i cały zestaw powiązań. Mam wrażenie, że gdzieś przez jakąś nadprodukcje otaczającego nas obrazu, pewne przebodźcowanie, zdolność takiego czytelnictwa obrazkowego dla nas w tej chwili jest zwyczajnie niedostępna. Do tego jeszcze z całą pewnością wrócę, a okazji z całą pewnością nie braknie.

      Tak jeszcze słowem warsztatowego uzupełnienia wstępne, bazowe malowanie przed dzisiejszym rozjaśnieniem, model z manufaktury Perry Miniatures, łucznik schyłku XV wieku, zestaw plastikowy, 28 mm.